پرش ارتفاع پرش ارتفاع یک رشته دو و میدانی است که در آن ورزشکاران باید بدون کمک هیچ وسیله ای از یک میله افقی در ارتفاع معینی بپرند. این ورزش از زمان بازی های المپیک یونان باستان وجود داشته است. در طول قرن ها، ورزشکاران تکنیک خود را بهبود بخشیده اند و ورزش را به آنچه امروز است تبدیل کرده اند. در گذشته از تکنیک های مختلفی در پرش ارتفاع استفاده می شد اما امروزه در مرحله اول پرش ارتفاع فقط از فیسر استفاده می شود که دیک فیسر در المپیک 1968 اجرا کرد و برای اولین بار توسط مکزیکوسیتی استفاده شد. خاویر سوتومایور از کوبا رکورددار فعلی پرش 2.45 متر (1993) و استیوکا کوستدینوا از بلغارستان با پرش 2 متر و 9 سانتی متر رکورددار پرش ارتفاع زنان در سال 1987 است. 
تاریخچه پرش ارتفاع تاریخچه پرش ارتفاع در اوایل قرن نوزدهم، مسابقات پرش ارتفاع در اسکاتلند معروف شد. اما ارتباط این ورزش با مسابقات المپیک مدرن تا سال 1896 ادامه یافت.پرش از ارتفاع یکی از ورزش هایی است که در طول تاریخ از نظر سبک پرش دستخوش تغییرات زیادی شده است.در گذشته پرش های ارتفاع از تکنیک های کراس اوور، وسترن رول و رول شرقی استفاده می کردند، در این میان این امر با استفاده از پرش های به عقب و اختراع فوم های محافظ امکان پذیر بود.روش فوسبوری در اوایل دهه 1960 رایج شد و مخترع این تکنیک، دیک فسبری، در المپیک 1968 به شهرت زیادی دست یافت. برای عبور از مانع و اگر هر سه بار را از دست داد، از مسابقه حذف می شود – اولین ورزشکاری که از حداکثر ارتفاع می پرد قرار می گیرد. اگر دو یا چند نفر از یک ارتفاع بپرند، ورزشکاری که کمترین پرش را داشته باشد و در پله بعدی کمترین اشتباه را مرتکب شود اولین ورزشکار خواهد بود. در صورت تساوی دوباره پرش کنید تا در نهایت برنده مشخص شود. – ارتفاع میله بعد از هر دور نباید کمتر از 2 سانتی متر باشد، مگر اینکه یک شرکت کننده باقی بماند. 
رکوردهای جهانی و المپیک پرش ارتفاع مردان خاویر سوتومایور 2.45 المپیکی چارلز آستین 2.39 جام جهانی زنان استفکا کاسادنوا 2.09 المپیکی لنا سیلسارنکو 2.06. منبع: خوی وب
